Iedereen zal wel JA antwoorden als je een vraag zoals “Bezit jij spullen?” zou stellen. Maar waar de meesten niet bij stil staan is dat spullen ook overheersend kunnen zijn, als jij dit toelaat. Niet iedereen in het huis waar je woont, of de plek waar je werkt, zal die mening delen. Maar er is zeker wel 1 iemand in huis die gek wordt van alles die bij elkaar staat, op eender welk moment. En meestal is dat degene die het ook in handen heeft.
Vanwaar de drang om spullen bij te houden?
Toen ik vroeger kind was, wou ik van alles hebben tijdens feestdagen zoals Sinterklaas en Kerstmis. Net gelijk ieder kind duidde ik aan wat ik wou hebben, aan de hand van de speelgoed boekjes die in de brievenbus verscheen. En ja, die reclamespots op TV, brachten me geregeld van stuk. Want al dat leuks, dat leek me wel wat.
En ik kan ook nog levendig herinneren welk speelgoed (zoals Poly Pocket) of hond ik destijds niet heb gekregen. Maar eerlijk, het had me ook geen meerwaarde bijgebracht, als ik ze wel had gekregen. Een hond was zeker fijn geweest, maar als ik nu zie wat een werk erbij komt. Ik had het sowieso niet kunnen combineren.
Op een gegeven moment toen ik oud genoeg was, heb ik al mijn barbiespullen en My Little Pony spullen afgegeven aan mensen die kinderen hadden want ze lagen me onder de voeten. Vele puzzels zijn terecht gekomen bij andere fervente puzzelaarsters. Ook al kon ik er geld voor krijgen, ik genoot meer van de gelukzalige gezichten.
En dat is ook een feit dat vergeten wordt. In alles wat je hebt in je leven, zit er wel ergens een stukje geld aan vast. Je geliefden kosten ook geld, de kleren die je draagt enz.
Bezit jij spullen of andersom?
Je zou eens alles moeten bijhouden wat het kost en wat je zomaar weggeeft aan anderen. Dit om iemand anders een plezier te gunnen. Evenzeer als het kapot gaat. Maar dat doet vrijwel niemand, denk ik zo.
Je zou eens kunnen stilstaan wat een meerwaarde alle spullen in jouw huis hebben, en hoeveel geld in je auto, in je huis, in je tuinhuis steekt. We zijn zo bezig met er financieel beter op worden, maar alles wat je hebt staan of liggen, is ook een fortuin hoor. Wat als je dit niet had uitgegeven? Wat deed je dan?
Vele items die je bezit, gaan vroeg of laat de vuilbak in, het containerpark op, of gewoonweg geef je aan anderen omdat het je geen plezier meer doet. Dit kunnen je beste vrienden zijn, je familie of zelfs weggeven aan vreemden. Hetgeen je zo hard gespaard voor hebt, kan makkelijk zomaar weg gedaan worden als jij dood bent.
Je kan nog het beste voor hebben met iemand, of jezelf. Toch ga je nog altijd hard op je bek, als je het gevoel hebt dat je 4 muren je opslorpen. Alle spullen die rondslingeren en waar iets mee gedaan moet worden: stofvegen of nat poetsen, hun vaste stekje terug krijgen enz.
Ik ben altijd fan om alles in het zicht te zetten. Dingen waar ik iets mee moet doen, en die ik al even voor mij uit geduwd heb.
Dat kan goed zijn dat andere plaatsen tijdelijk bezet zijn, zodat je niks meer erbij kunt stoppen, zoals de vaat hierboven. De vaatwasmachine stond toen al op. Maar het toont me ook nog maar eens dat er iets mee moet doen, zodra de vaatwasmachine klaar is.
Jij hebt het in handen, niet een ander
Mijn huis is nooit constant opgeruimd. Degene die beweren dat het wel zo is, zijn mensen die vlug vlug aan de slag gaan omdat ze bezoek krijgen. Ik stoor me daar compleet niet aan, als mijn huis overhoop zou liggen, omdat er in mijn huis geleefd wordt.
Tenslotte heb ik 3 shiba inu’s waar ik geregeld mee wandel. Ik kan dus perfect mijn vaat laten staan om eerst hen uit te laten, om dan pas met mijn huis verder aan de slag te gaan. En ook omdat ze zoveel haren met hun gedrieën verliezen, dat ik zelfs constant met een stofzuiger zou moeten rondlopen, om dat bij te houden.
Iemand die mijn huis bezoekt, weet dit ook. Ze weten waar ze aan toe zijn, als ze mij bezoeken. Dat is ook een manier. En eerlijk, de hoeveelheid mensen die effectief tot mijn thuis komt, kan ik wekelijks op 1 hand tellen. Ik spreek dan ook het meest af met mensen buitenshuis, omdat ik ook eens buitenshuis wil vertoeven.
Spullen zijn er altijd. Geen enkel huis heeft niets erin staan, tenzij het gaat om een nieuwbouwhuis die nog volop gebouwd wordt. Maar anders staan er automatisch kasten in, een keuken, een badkamer enz. Dit zijn allemaal een vorm van spullen.
Niet voor niets dat een minimaliseercoach je het advies zal geven om per kamer te gaan inrichten, en zo je spullen gaat toevoegen. Ga je verhuizen? Dan is dat ook een mooi pauze moment om je huidige spullen door te nemen, vooraleer je het een nieuw plekje geeft in je nieuwe woonst. Idem als je op vakantie gaat. Je kiest thuis alle spulletjes uit die je de moeite waard vind om mee op reis te nemen. Je duidt op je vakantiereis ook een plek aan waar je alles legt, ook al is dit tijdelijk.
Bezit jij spullen of andersom?
Ilse | Minimalist Maker
Al de rest mogelijkheden om je spullen te sorteren en te ontspullen, gebeurt op eigen initiatief. En dat komt dus niet al te vaak voor. Maar dat is wel de oorzaak dat velen spanning en stress ervaren, zich overweldigend kunnen voelen, omdat het niet vaak genoeg ingelast wordt.
Hoe vlugger ik begin, hoe vrijer ik me voel
Vroeger had je dus zo de lenteschoonmaak. Dan gingen mijn moeder en ik de kasten uitwassen, alles in de kast werd afgewassen en bekeken we wat kapot was, wat aan vervanging toe was. De nadruk toen, lag erop dat je op zijn minst je huis nog eens grondig moest onderhanden nemen qua poetsen dan toch.
Ieder jaar haatte ik die grote operatie schoonschip. Want mijn moeder had veel ‘goed’ servies dat uit kleine onderdelen bestond. En dat kwam enkel de kast uit voor het hoog bezoek, dat alleen maar kwam tijdens kermis. En oh wee, als er iets sneuvelde hé.
Tuurlijk kan ik beamen dat ik meer energievol ben tijdens een mooie zonnestraal, dan nu in de winter met die donkere periodes. Maar dat neemt niet weg dat ik op een regendag en ik weet niet wat aanvangen, niet mijn kasten onder handen neem. Hoe meer spullen ik weg kan doen, hoe meer ruimte ik maak voor iets leuks.
Niet voor niets dat mijn man weken aan een stuk mij heeft zitten uithoren, wat ik eigenlijk wou hebben voor kerstmis. Ik was zo druk bezig met plaats maken en spullen op tweedehands te zetten, dat ik niet bezig was met nog iets erbij te nemen. Weg weg weg was belangrijker. Tot ik de zenuwen kreeg van zijn “Wat moet je nu hebben?” vragen.
Uiteindelijk heb ik een oude kerstlijst moeten bekijken want ik kon nergens opkomen. En ja, dan heb ik maar iets voor bij mijn kerstdecoratie gekocht. En nu het thuis staat, kan ik het ook wel laten staan doorheen het jaar. Een goede deal dus. Op die manier kan ik eens mijn stapels theelichtjes eens opgebrand krijgen…
Als je weet waar alles ligt, is al veel waard
En eerlijk nu mijn tuinhuis intussen niet meer dagelijks bezocht wordt door werkvolk, kijk ik uit naar het moment dat we samen op sjok gaan voor een werktafel. Zodat ik terug aan mijn eigen houtkunst creaties kan verder werken want de ideeën in mijn brein wilt eruit komen.
Want door meer ruimte te maken in mijn huishouden en mijn spullen enzo, heb ik ook meer tijd om weer volop creatief bezig te zijn. Dit los van het feit dat ik 3 shiba inu’s in huis heb lopen en geregeld mee op stap ga.
Ook mijn man is blij want hij gaat zijn garage ruimte ook weer terug krijgen voor zijn hobby. Zo alles bij elkaar getroept houden, brengt toch veel kopzorgen met zich mee. Ik super gefrustreerd dat ik mijn hout niet kon bewerken, en hij omdat alles van mijn spullen en de tuinspullen hem onder de weg stonden.
Ik snap volledig hoe iemand overstuur kan geraken als iets te lang aansleept. Zelfs nu zucht ik geregeld als ik hoor dat mijn man weer iets bijgekocht heeft. Helaas, mijn man is geen minimalist. Maar je kan nu eenmaal niet iedereen veranderen naar een minimalistische leefstijl.
Dus onze deal geldt, dat zolang hij niets groots koopt dat onder de voeten staan, en veel tijd in beslag neemt qua onderhoud, in de kast waar ik niet moet zijn, ga ik me niks aantrekken. Dat betekent het dus om te leven met een niet-minimalist (lees hier voor meer tips).
Hoe meer je loslaat, hoe vrijer jij voelt.
Ik kan het zo goed blijven beamen. Het Bezit jij spullen gevoel uit zich vroeg of laat in een vrijer gevoel. Hoe meer je ervan proeft, hoe meer je goesting hebt om nog meer los te laten. En dat uit zich dan ook stilaan in meer tijd, meer energie én meer financiële vrijheid.
Niet voor niets dat sommigen zich vroeg of laat naar de volgende stap Essentialisme begeven, of hun huis inruilen voor een kleinere woonst. Leven met bv. 100 spullen in een huis. Je moet het maar durven. Dat is niet voor mij weggelegd. Zeg nooit nooit.
Maar laten we gewoon vanaf het begin beginnen. Het makkelijkst is te beginnen met spullen die kapot zijn in je huis, en die je niet kunt herstellen. Spullen die je niet meer nodig hebt. En jezelf af te vragen waarom dat het is. Tuurlijk, in het begin lijkt het zo griezelig want hoe maak je die keuze? (Lees de post hier). Maar het laten liggen en negeren, is ook een vorm van kiezen.
Verkwist je tijd niet met excuses te zoeken
Iedereen heeft daar last van. Beslissingen nemen, het wordt er ook niet makkelijker op. Teveel factoren om rekening mee te houden. Kijk maar eens als je op zoek bent naar een auto. Hoeveel autoproducenten zijn er intussen wel niet. De ene auto moet je leven vergemakkelijken, maar al die andere auto’s doen dan eigenlijk ook. Wat maakt dat je kiest voor dat ene merk en niet voor een ander automerk?
Soms sta je meer stil met argumenten te zoeken, om het net niet te doen, dan de actie te ondernemen. Iedereen ontspult wel eens, of gooit wel eens iets weg zonder dat we er echt stil bij staan. Ik denk maar aan, een papieren zakdoekje die je weg gooit. Etensresten die op straat belanden, of in de vuilbak. Een PMD zak die tweewekelijks aan je huis gezet wordt.
Allemaal kleine stappen, die hetzelfde resultaat geven: weg, je laat het los, je hebt het niet meer nodig. Wat het gekost heeft, gaat gewoon mee weg. Je bent dan ook al bezig om ruimte te maken. Datzelfde gevoel hou je best zo dichtbij wanneer je iets lost. Van zodra je jezelf daar bewust van bent, dan gaan grote elementen ook zo vlotjes verlopen.
Veel succes!
Ilse
Ruil je huishoudelijk werk in voor alles wat je zelf wilt doen:
