Ik ben nooit fan van Spongebob Squarepants geweest maar eerlijkheidshalve, ik kan me wel inleven in het karakter want een mens is nu eenmaal als een spons.
Een tijdje terug zat ik aan tafel met iemand die een heel hoog IQ heeft. Zijn opmerking was, ik hoef niets te leren want ik ken alles. Als dat effectief zo is, waarvoor leef je dan, heb ik hem geantwoord. Nou, daar wist hij dan geen antwoord op. Zoveel ken je dan als je daar geen antwoord op kunt geven.
We zaten op restaurant. En ik vroeg hem, ligt daar de wc? Het was gewoon een deur, met een uitgangsbordje. Geen toilet aanwijzing of niets, maar die deur intrigeerde me omdat sommigen uit de zaal die deur wel gebruikten om binnen te gaan, maar ook om terug te keren en verder te eten. Ik kon niets opmerken waarom ze die deur zouden gebruiken. Dus associeerde ik die deur met de wc.
Maar meneer zijn antwoord was nee, want iedereen van onze groep ging via de weg dat ze binnen gekomen waren, naar de wc. Er stond ook geen bordje dat je via die weg naar de wc kon gaan. Maar in zijn hoofd was dat de enige weg naar de wc.
Ik was nochtans van mening dat de wc te bereiken viel via weerskanten, maar hij zei van niet. Hij wist beter, want hij had een hoger IQ. Ongetwijfeld dat zijn IQ hoger is dan mij, maar in mijn standpunt wou ik niet in afgeven. We hebben enige tijd gediscussieerd en hij vertikte het om het te gaan bekijken, of zelfs mijn standpunt tot een keuze te houden.
Tot we een groepsfoto gingen maken, in de buurt van die deur.
En wat bleek? Ik had gelijk. Het was zelfs een kortere weg om naar de wc te geraken. Daar stond die met zijn hoog IQ van te kijken, met ik weet alles en ik moet niets meer leren.
Ik heb me niet ingehouden met het in zijn neus te wrijven, dat ik gelijk had. Want ja, ik mag ook eens een win hebben. En het was niet de enigste win die ik diezelfde avond met hem heb gehad.
Een mens is als een spons
Stel dat we alle antwoorden hebben waarbij we vragen hebben? Wat zou jij dan willen doen? Wat kan je dan nog doen?
- Ga je gelukkig zijn?
- Wie gaat je volgende lief worden?
- Welke vriendin gaat geen moeite meer doen om bevriend te blijven?
- Heb je nog zin om een blog te lezen?
- Heb je nog zin om te sporten?
- Wil je dan nog gaan werken?
En wie zegt dat al die antwoorden juist zijn?
Wat is juist? Wat is fout? Waarom zijn er middelwegen?
- Waarom bestaat er zwart en wit, maar toch ook grijs?
- Waarom eet één persoon een volledige appel met klokkenhuis met pitjes op? En iemand anders snijdt deze er net uit? En waarom schilt iemand een appel?
- Waarom is een zonnebank ontworpen om bruiner eruit te zien, om erna serieus aangepakt te worden door de gezondheidssector, omdat je er ziek van wordt?
- …
Dit zijn puur simpele vragen waar je uren mee zoet kunt zijn. Uren die je misschien net nodig hebt om je huishouden te doen, je kinderen van de school af te halen?
Kijk maar naar sociale media via je GSM. Hoeveel uren spendeer je op zo’n toestel met scrollen? Wat voor een filmpjes kijk je graag? Wat trekt je aan om dat te bekijken? Waarom heb je zin om jouw mening te geven?
Toevallig heb ik een tijdje terug iets bekeken over poetsen. Een mevrouw die liet zien welk toestel zij gebruikte om een douche te poetsen. Ik weet het, het is iets stoms, ik had zin in een scrolmoment. Even niet te veel nadenken, en gewoon eventjes kijken. Nu krijg ik allerlei filmpjes binnen mijn sociale media over poetsmaterialen. Stomme cookies.
Je zou denken, iedereen is akkoord wat binnen dat poets filmpje gebeurt, maar nee, toch niet. Commentaren over hoe die mevrouw de voeg tussen de tegels stuk maakt. Of anderen die het toestel ook gebruikte, maar het gewenste resultaat niet behalen zoals op het filmpje. Terwijl anderen wel zweren bij dat toestel. Met zoveel verschillende ervaringen, hoe maak je dan überhaupt een gezonde afweging wat voor jou werkt?
Bespreek deze topic eens met vrienden of collega’s. Welke producten gebruiken zij voor een douche te poetsen? Waarom? Hoe komt het dat iemand ecologische producten gebruikt? En een ander een stoomreiniger gebruikt, terwijl jij liever opteert om alles met de hand te doen?
Leg al die informatie bij een en je hebt zelf een netwerk, een community waar anderen over spreken. En toch zijn we gefixeerd op anderen, misschien zelfs mensen die onbereikbaar zijn. Die vrouw wat ik bekeek, was een Amerikaanse mama. Garantie dat die producten in België niet te verkrijgen zijn, en ik via Amazon of Bol.com moet gaan om iets gelijkaardigs te vinden, mocht ik echt interesse hebben.
Het is genoeg om een vergelijking te maken. Los van het product die je hier niet gaat vinden, maar ook hoe iemand kiest. Want ja, wat als ik het makkelijker kan krijgen? Wat als dat toestel de job klaart in 10 minuutjes waar je zelf misschien een half uur mee bezig bent? En wat als je een poetsvrouw in huis haalt die alles overneemt van je, maar die terug een half uur nodig heeft omdat ze het toestel niet kent. Opnieuw een onderwerp waar je eeuwig in kunt rond dwarrelen.
Wanneer ben je goed bezig?
Wanneer zijn we goed bezig? Want sommige mensen doen het venijnig goed. We zien de buurvrouw haar auto constant op de oprit. Maar we zien niet dat die vrouw meer uren klopt omdat ze zelfstandige is. Of we zien een tuinman in de buurvrouw haar hof werken, amai, die doet het goed om zo iemand aan te werven, terwijl die vrouw haar echtgenoot overleden is en iemand in de nabije omgeving heeft om haar uit te helpen.
Er is wel ALTIJD iets wat er ONTBREEKT, maar waar we BLIND voor zijn.
Let maar eens op bij al die mensen die hét gevonden hebben om een passief inkomen te vergaren met 10K per maand. Als jij het hét gevonden zou hebben, wil je het dan delen? Zou toch stom zijn, want dan heb je straks 10K mensen die het op jouw manier doen, zodat jij minder passief inkomen zult hebben.
Komt daar nog eens bij dat een passief inkomen, is geen actief inkomen. Nog een grote dealbreaker. Iedereen zoekt een manier om bij te verdienen. Maar om bij te verdienen, moet je nog bepaalde handelingen uitgevoerd hebben om iets passiefs te creëren. En dan nog hangt het er vanaf waar je woont. In bepaalde landen mag je tot een groot bedrag bijverdienen, in België, mag je dat niet. Dan moet je al zelfstandige in bijberoep zijn.
Nog een grappige reel die ik een tijdje terug zag voorbij komen, was over iemand die beweerde, een huis te kunnen kopen, een jaar of twee in te wonen. Opnieuw te kunnen kopen, en het vorige huis te verhuren. En als je dat vijf keren doet, dan ben je volgens die kerel binnen en moet je niet meer werken.
Dat moet je me eens uitleggen hoe je dat kunt doen, zonder te werken op een andere plek, met geen hulp van je ouders en in je eentje. De koopprijzen hier, zijn al ongetwijfeld boven de 400K om een huis op de kop te tikken zonder enige bijkomstige werkgebeuren. En in een ander land, want als je hier in België bekijkt, en je hebt niet onmiddellijk een huurder, dan betaal je nog leegstandspremie.
Dus als dat effectief zo is, waarom wil je dan betalend een ander uithelpen? Waarom wil je werk erin steken want technisch gezien ben je toch binnen en moet je niet meer werken? Maar je bent niet zo binnen als je denkt, dat de belastingen daar niet achter komen. Of hoe je geen uitkering krijgt, en de gezondheidssector je als ’ten laste’ verklaart bij je partner, als je die al hebt want anders sta je in voor je eigen medische kosten.
Meten is weten
Dat we veel weten, dat is een fijn want dan kan je meepraten. Maar je staat ook constant AAN. Ik mis de tijd dat ik gewoon naar de telefoon ging om te bellen. Eén toestel voor vier personen. Waart ge de deur uit, dan moest iemand gewoon wachten tot je thuis kwam.
Mijn moeder zat zo goed als altijd thuis. Dus die wist wel wie er gebeld had. Die had al een groot gedeelte telefoontjes gefilterd voor het aan je oren kwam. En je vriendinnen belde je alleen maar als ze je echt nodig hadden.
Nu ligt standaard mijn GSM in de zetel. Een vast plek op de armsteun. Dit is mijn to go station. Iemand die me dringend nodig heeft, heeft pech. Ik zie wel om de zoveel tijd of ik iets gemist heb. En als het echt dringend is, dan hebben ze me gebeld in plaats van een sms’je. Dan weet ik dat ik moet terug bellen.
Ik wil ook geen horloge die me constant wakker maakt, met oh, ik heb een nieuw berichtje, of mijn favoriete acteur heeft een melding gemaakt op Instagram. Of ik heb een nieuwe mail, want het kost me tijd en werk die ik er niet in wil steken. En dan spreek ik enkel over mijn GSM.
Mijn vaste telefoon apps zijn Instagram, en Pinterest. Voor de rest hou ik me er niet veel bezig. Ik betrap mijn eigen wel eens dat ik ’s avonds scrol op hondenfilmpjes. Humoristische, terwijl ik zelf drie grappige honden in huis heb. Die even zeer die stunten uithalen, en die ik op film vastgelegd heb, maar die ik gewoon niet deel.
En als ik echt wil, dan kan ik ook apps gaan toevoegen over diëten, sporten, weten hoe ik ’s nachts slaap enz. Want mijn laatste bloedcontrole bij huisarts toonde hoge cholesterol aan, terwijl ik dagen voordien me uitgeleefd heb met fastfood. Ik weet waar ik in de fout ben gegaan. Mijn lijf laat het ook wel merken, als ik te vermoeid ben omdat ik te veel heb zitten opzoeken via tablet, of laptop, of TV.
Zoals datzelfde lijf me een tweetal jaren geleden ook al aangaf dat ik mezelf uitgeput heb, met een burn-out tot gevolg. Ik ben dan aan mezelf gaan werken, terug boeken gaan lezen, cursussen gevolgd, muziek gaan beluisteren. Maar ook al die zaken, hebben me veel kennis opgeleverd.
En als ik wil, kan ik blijven kennis opdoen. Zelfs als ik op reis zou gaan, alle inzichten die ik er verken. Hoe de huisjes erbij staan, hoe mensen meer erop uit gaan, hoe bewuster ze leven.
“Een mens is als een spons”
Er is niks mis mee met een combinatie te maken. Ik denk maar aan een GSM te gebruiken, puur om te sms’en en te bellen. Een laptop voor al je dagelijkse werk, je werk, je onkosten bijhouden. En een tablet als je iets zoekt voor in de zetel te doen, ik heb er zo mijn dagelijkse gewoonte van gemaakt om een binaire puzzel in te vullen. En op vakantie te gaan zonder al te veel in te plannen en gewoon het om je af te laten komen.
We weten allen dat al die mediums hetzelfde aankunnen, behalve met een TV kan je niet bellen. Alleeh dat denk ik toch niet.
Als een spons -Tips:
- Je leeft elke dag. Vandaag maar misschien niet morgen (hopelijk wel maar je weet nooit).
- De wereld is groot. Ontdek ze op jouw manier. Hetzij via boeken, GSM, tablet, pc, zelfkennis, spotify.
- Niets of niemand houdt jou tegen, behalve jezelf.
- Stop met vergelijken. De wereld ziet er anders uit voor iedereen. De een ziet de wereld als iets nieuws, de andere heeft er schrik van, nog iemand anders houdt zich liever klein.
- Je hoeft niet alles te kennen om tot bij een bepaald netwerk te behoren.
- Heb plezier in wat je doet.
- En als iets niet werkt, dan is dat ook oké. Als je een goed op je bek valt (hopelijk niet te hard), leer ervan.
- Ga eens terug naar je kern. Jij kent jou het beste. Wat heb je nodig? Wat wil je bereiken? En hoe geraak je er?
- Baken mediums af. Gebruik een GSM voor bellen en telefoneren als je thuis bent. Heb je die nodig als tijdverdrijf omdat je wacht op trein? Geen probleem. Maar als je meerdere mediums in je omgeving heb, doe dit eens, voor de leukigheid.
Ilse