Kan jij nog zonder telefoon? Wat zou jij doen als ze nu je telefoon zouden afnemen? Dit lijkt ondenkbaar als je ziet hoe we allen van een vaste telefoon naar een mobiele telefoon zijn overgegaan.
Ik herinner me nog goed dat ik ook een mobiele telefoon wou hebben, nadat mijn vrienden deze ook gekregen hadden. Mijn eerste telefoon was een klap gsm enkel voor te bellen en te smsen. Maar voor de rest werd die niet gebruiken. Ik was zelfs zo onbereikbaar als toen ik enkel een vaste telefoonlijn had.
Maar ik vond het wel interessant dat ik kon bellen als mijn bus weer weg was zonder mij of gewoonweg niet kwam opdagen. Toen die gsm dus zijn oude tijd had, werd het hoogtijd voor een andere gsm. En gelijk werd het eentje met verschillende apps erop. Want in die periode begon ik mee met de hoop te gaan, we moeten allen bereikbaar zijn. Weten wat anderen aanvangen per dag, en alle nieuwe foto’s van elkaar zien.
Bellen werd automatisch vervangen door smsjes via WhatsApp. En zoals elk bedrijf stilaan overstapte op hun eigen apps, werd je gsm stilaan overbelast met allerlei apps. Een vaste computer, die van laptops naar een tablet overging. En uiteindelijk ergens in combinatie met een mobiele telefoon werd gebracht.
Geconnecteerd blijven
Hoe dan ook, wordt je gekluisterd aan je gsm, en niet voor niets dat een FOMO reactie uitgelokt wordt. Want terwijl je niet op je telefoon bezig bent, wordt er allerlei nieuws toegevoegd. Het is als het ware een kleine TV die je allerlei opties biedt om jezelf bezig te houden.
Niet voor niets dat scrollen het nieuwe roken is (lees het artikel hier). Een zoveelste verslaving die je bewust afhoudt van wat jij dagelijks te doen hebt,. Alsook alles wat je eigenlijk zou willen doen. Tijdsdruk of tijdstekort zijn één van die excuses die we onszelf dan wijsmaken want ja, we hebben echt veel te weinig tijd.
Terwijl iedereen 24u ter beschikking heeft en buiten het feit dat we voor een groot stuk slapen en moeten werken (eventueel in loonverband) bepalen we voor de rest zelf onze eigen tijd.
En wie kent nu niet het moment dat je elektriciteit afspringt? Zeker balen als je thuis moet werken voor je bedrijf en je internet werkt niet meer. Dan begin je rond te bellen met je GSM of je gaat kijken bij je buren of het enkel bij jouw thuis niet werkt of dat het probleem bij heel de buurt ligt. Hoe dan ook, voel je een soort van eenzaamheid en/of een gevoel van hulpeloosheid want zo’n situatie wil je liever vermijden. Durf jij nog hulp te vragen als je gsm niet werkt, of plat blijkt te zijn en je hebt dringend iemand nodig? En ken je nog wel überhaupt een telefoonnummer? Want dat is ook niet meer evident van deze tijd.
Wie ben jij zonder telefoon?
Terwijl zo’n moment ideaal is om na te gaan wie jij bent. Het is zeker balen dat je niet kunt werken voor je bedrijf. Maar als zo’n momentopname plaats vindt bij jouw bedrijf zelf. Dan sta je toch ook gewoon bij de koffiemachine om bij te praten, of al babbelend met je collega’s te wachten tot het terug werkt. Je bent niet aan het panikeren want je kan daar letterlijk niets aan doen.
Hetzelfde geldt toen je als student moest wachten op een leerkracht die niet tijdig kwam opdagen. Niet voor niets dat het academische kwartiertje opgericht werd en je gewoon vertrok, want het was niet jouw fout dat je geen les kon krijgen. Je liet vroeger een bepaalde situatie veel vlugger los.
Dit waren bijvoorbeeld allen situaties die je maakte zonder je werkende telefoon. Nu kan je zeggen, wat heeft bovenstaande situaties ermee te maken?
Het volgzame type of eigen baas
Je maakt beslissingen op basis van wat je zelf weet of denkt te weten. Toen mocht je nog fouten maken. Je wordt niet aangestuurd door anderen. Al die apps op je telefoon, al die bedrijven die verwachten dat je de app op een bepaalde wijze gebruikt, houden in zekere zin controle over jouw gedrag.
Zij bepalen een manier hoe je die app kunt gebruiken, en gij volgt dat slaafs omdat je de app wel fijn vindt. Maar dat kan evenzeer een tactiek zijn die jij anders nooit zou gedaan hebben, als het niet bestond. Je wordt gestuurd in de richting om volgzaam te zijn.
Een ander voorbeeld: Zit jij dus niet dagelijks op je sociale media apps, beweren velen dat je hierdoor volgers gaat verliezen. Dus de meeste ondernemers trachten een planning op te maken, zodat ze slechts een paar uurtjes teksten voorzien en vooruit zien te geraken, om zo die volgers toch te plezieren. Goed wetende dat sommige volgers misschien geen tijd ondervinden om je nog te volgen, of dat ze je content gewoon niet meer zo goed vinden en gewoon verdwijnen. Of dat ze iets aan de hand hebben, dat ze gewoon niet meer kunnen kijken. Iedereen kan op een gegeven moment uitchecken op jouw accounts. En dan gaan we onderzoek starten waarom die weg gegaan zijn. We gaan alles bij elkaar gooien om alles te analyseren.
Tenzij je jezelf ook mee onder loep neemt, kan je zoveel gaan analyseren en in je hoofd bezig zijn. Je leven is niet meer van jou als je het gevoel hebt, dat je bijvoorbeeld niet zonder je telefoon kunt leven. Dat je mee in het gareel moet lopen omdat anderen denken dat het leven zo verloopt. Zodus ook met deze post, ik deel enkel mijn ervaring. En die kan voor jou ook werken, maar misschien niet. Daar laat ik je volledig vrij in. Ik leid alleen een minimalistische leefstijl, die werkt voor mij en mijn gezin. Dit na zoveel over analyses te hebben gemaakt met hoofdpijn, migraine en zelfs burn-out tot gevolg.
Kan het anders?
Ik mis wel ergens de tijd waar je nog met gemak aan tafel kunt zitten zonder dat iedereen met hun snuit aan een scherm keken. Hoe je nog eens een babbeltje kunt slaan met een wildvreemde. Hoe je nog eens veilig de straat kunt oversteken omdat ze je effectief gezien hebben.
Zo ook een tijdje terug toen ik zelf volop bezig was met mijn Instagram, want mijn Minimaliseer account deed het absoluut niet goed. Ik postte allerlei berichten en keek welke het goed deden en welke niet. Ik was van alles aan het bijsturen zoals marketeers me aanraadde, maar ik zat nog steeds achter een scherm (dit laptop, tablet en gsm zelfs).
Had zelf een planning opgesteld zodat ik komende 3 maanden niks meer moest posten, enkel stories moest toevoegen. Maar eerlijk, echt gelukkig was ik niet en dat zag ik ook aan de resultaten. En eerlijk, ik volgde zelf wat accounts die constant hun telefoon bij de hand hebben als ze bezig waren in hun huishouden. Ik vond wel interessant hoe zij het deden. Maar ik wou niet alles editen, het beste beeld te hebben of bij elke fase mijn gsm bij de hand nemen.
Mag het minder zijn?
Bijgevolg werd ik opnieuw gevoerd in een “MEER” fase. Terwijl ik heel eerlijk met mijn Pinterest account totaal niets speciaals doe, maar die me per maand meer dan 1K viewers oplevert. Waar ik identiek dezelfde type berichten en reels post hé, gewoon omdat ik eens zin heb om iets op te nemen en te posten. Een momentopname van hoe ik me voel en gewoon deel, alsof ik met beste kameraden ook zou delen. Je weet toch ook niet wanneer je vrienden online zijn. Een mail die gereed staat en dat ze kunnen lezen, maar dan binnen zo’n app.
Zelfs mijn andere IG account waar ik minimalistische kunst maak in de momenten dat ik daar zin heb. Waar ik niks speciaals voor inplan, en gewoon maar wat post wat ik zelf wil laten zien omdat ik trots op mezelf ben, doet het gewoon veel beter. Ik kijk zeker wel eens naar die analyses als ik daar zin in heb (gebeurt wel niet vaak), maar ik volg gewoon mijn eigen hart. Ik beschouw het puur mijn manier om mijn ‘kunnen’ te laten zien, een tweede portfolio.
En er gaan mensen zijn die dat appreciëren en mensen ook niet. Niet iedereen werd vroeger al jouw (beste) vriendin. Dat blijft ook zo in de online wereld.
Op ontdekkingstocht naar wie je bent
Als je de telefoon ontleedt van waarvoor die oorspronkelijk diende. Dus bellen en smsen, ten opzichte van al die apps. Dan hou je nog genoeg ruimte over voor jezelf. Wat niet wegneemt dat je jouw sociale media niet moogt bekijken.
Gewoon voor hetgeen je echt nodig acht. Wil je dus je apps bekijken omdat je tijdverdrijf zoekt totdat je trein komt opdagen, fijn voor jou. Je minicomputer zorgt ervoor dat je dit kunt doen. Zit je ’s avonds voor de tv en is je partner naar een saaie serie aan het kijken. Dan kan je inderdaad je telefoon opnieuw gebruiken om de tijd te doden.
Realiseer wel dat of je nu dagelijks je telefoon gebruikt, je laptop en tablet erbij neemt, dat je best veel schermtijd hebt. Misschien zelfs teveel. Hoe meer je achter een toestel verbergt, hoeveel tijd je verliest.
Haal je jouw toestel weg uit je zicht, stockeer deze op een vaste plek, ga je zien dat je veel meer verricht krijgt in je huis en je werkleven. Gedaan met die tijdstekort, en tijdsdruk. Heb je dan tijd over? Dan kan je nog van alles checken als je dat wil.
De bedenker die de vaste telefoonlijn verving naar een mobiele telefoon heeft gerealiseerd, heeft heel goed werk geleverd. Het was alleszins een mooi begin.
Maar of het een leven zo makkelijk heeft gemaakt? Dat denk ik persoonlijk niet. Het is een verslavend toestel, precies een gameconsole, waar je niet makkelijk vanaf geraakt.
PS: Maar niet getreurd, daarvoor kan je mij dus nog altijd inschakelen 😉
Ilse